دیوارها از نظر هرگونه عملکرد و کاربردشان به دو دسته دیوار باربر (بر اساس شدت بارگذاری و قابلیت تحمل) و دیوار غیر باربر تقسیم می‌شوند. دیوار باربر بخشی از ترکیب و ساختار یک ساختمان است که سازه‌ها را استوار نگه می‌دارد ولی دیوارهای غیر باربر فقط قسمتی از ساختمان است که اتاق‌های مختلف را تقسیم و پارتیشن بندی می‌کند. دیوار غیر باربر قابل تخریب است اما دیوار باربر قابل جابجایی و یا تخریب نیست.
تشخیص یک دیوار مبنی بر اینکه باربر است و یا غیر باربر برای یک انسان عادی آسان نمی‌باشد. حتماً باید با یک مهندس سازه باتجربه و دارای مجوز مشورت کنید.
اکثر ساختمان‌های چندطبقه جدید با قاب‌های سازه‌ای و دیوارهای غیر باربر ساخته می‌شوند. اکثر ساختمان‌های مسکونی در ایالات متحده و تقریباً تمام ساختمان‌های دارای قاب چوبی (قاب‌بندی دیوار معمولی با چوب) با دیوارهای باربر از قاب تخته‌ای یا قاب بادکنکی ساخته می‌شوند.
انواع دیوارها
دیوارهای بنایی
این دیوارها از آجر یا بلوک‌های سیمانی ساخته شده‌اند که با ملاط سیمان به‌هم‌چسبیده‌اند و اغلب روی هر دو سطح با گچ سیمان اندود شده‌اند. بلوک‌های سیمانی را می‌توان واحدهای بنایی بتنی نیز نامید و در انواع مختلفی از جمله:
- بلوک‌های بتنی جامد
- بلوک‌های بتنی توخالی (از سنگ‌دانه‌های سبک‌وزن ساخته می‌شوند، اغلب در صنعت ساخت‌وساز استفاده می‌شوند.)
- بلوک‌های بتنی هوادهی سبک‌وزن (بتن هوادهی اتوکلاو شده یک مصالح ساختمانی سبک، پیش‌ساخته و فوم بتن است که برای تولید واحدهای بنایی بتنی مانند بلوک مناسب است. محصولات که از ماسه کوارتز، گچ کلسینه شده، آهک، سیمان، آب و پودر آلومینیوم تشکیل شده است، تحت حرارت و فشار در اتوکلاو پخت می‌شوند.)
- بلوک‌های بتنی آجرهای خاکستر بادی (از مصالح ساختمانی به‌خصوص بنایی هستند که از آب و خاکسترهای بادی کلاس c و کلاس f تشکیل می‌شوند؛ تحت‌فشار ۲۸ مگاپاسکال یا ۲۷۲ اتمسفر فشرده شده و در مدت ۲۴ ساعت در حمام بخار ۶۶ درجه سلسیوس نگه‌داری و توسط یک عامل ورودی هوا سفت می‌شوند؛ سپس آجرها تحت بیش از ۱۰۰ چرخه ذوب انجماد قرار می‌گیرند. این آجرها به دلیل داشتن غلظت بالای کلسیم اکسید، به آجرهای «خود سیمانی» معروف شده‌اند.)
این روش ساخت باعث صرفه‌جویی انرژی و کاهش آلودگی جیوه شده و هزینه آن ۲۰٪ کمتر از تولید آجر رسی سنتی است.
به طور سنتی، بنایی با سنگ ساخته می‌شد. برخی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های جهان با سنگ ساخته شده‌اند که یک مصالح ساختمانی فوق‌العاده مقاوم است.
دیوارهای بنایی سنگین هستند و به نیروی کار ماهر زیادی نیاز دارند، به این معنی که در اکثر کشورهایی که نیروی کار گران است، از بین می‌روند. وزن آنها در ساختمان‌های بلند نیز مشکل‌ساز است. در ساختمان‌های بتنی یا فولادی، مهندسان تیرها را در زیر تمام دیوارهای بنایی قرار می‌دهند، زیرا وزن آنها برای تحمل آن بسیار زیاد است. این بدان معناست که دیوارهای بنایی سنگین را نمی‌توان پس از ساخت به اطراف جابه‌جا کرد، زیرا باید بر روی تیرهایی قرار گیرند که برای تحمل وزن خود طراحی شده‌اند.
از دیگر مصالح دیوارها می‌توان به سنگ یا آجر کوره‌ای (سرامیک) اشاره کرد. به سنگ‌هایی که به‌صورت مکعبی با صورت‌های صاف تراشیده می‌شوند، سنگ پوشیده و به دیوارهایی که با این نوع سنگ ساخته می‌شوند، دیوارهای آجری می‌گویند. دیوارهایی که با قطعات سنگ ناهموار ساخته می‌شوند، دیوارهای قلوه‌ای تصادفی نامیده می‌شوند.
برای دیوارهای آجری، ضخامت مشترک 230 میلی‌متر (9 اینچ) و برای دیوارهای بلوک بتنی، ضخامت‌های رایج 200 میلی‌متر (8 اینچ)، 150 میلی‌متر (6 اینچ) و 100 میلی‌متر (4 اینچ) است. در تجارت ساختمان، ضخامت دیوارها مستثنی از گچ است، بنابراین اگر دیواری از دو طرف گچ‌کاری شود، ضخامت واقعی آن 1 اینچ یا 1.5 اینچ بیشتر از ضخامت ذکر شده در نقشه یا قرارداد معماری خواهد بود.
برای راه‌اندازی برق یا هر سیم یا لوله دیگر در دیوار آجری، ابتدا باید دیوار را مدنظر قرار بدهید. با بریدن یک شیار بلند در دیوار می‌توانید خدمات خود را در آن نصب کنید. سپس می‌توانید یک‌یک لوله پلاستیکی را در دیوار نصب کنید، شکاف اطراف کانال را با گچ سیمان پر کنید و سپس سیم‌های برق خود را از طریق مجرا بکشید. این به زمان و تلاش نیاز دارد.
دیوارهای بنایی را نمی‌توان تا ارتفاع نامحدود ساخت. به‌طورکلی، بیشتر آنها فقط تا ارتفاع 10-15 فوت (3 تا 4 متر) پایدار در نظر گرفته می‌شوند. برای ساخت دیوار بنایی بالاتر از آن، باید دیوار خاصی طراحی کرد که دارای اعضای میانی سازه‌ای برای نگه‌داشتن دیوار باشد.
یکی از مشکلات دیوارهای بنایی این است که آنها عمدتاً به وزن خود متکی هستند تا آنها را در جای خود نگه دارند. هر بلوک یا آجر فقط از طریق یک‌لایه نازک ملاط به بلوک بعدی متصل می‌شود. به همین دلیل است که در زلزله‌ها، زمانی که کل ساختمان‌ها به‌صورت افقی تکان می‌خورند، عملکرد خوبی ندارند. بسیاری از ریزش‌ها در هنگام زلزله در ساختمان‌هایی رخ می‌دهد که دارای دیوارهای بنایی باربر هستند.
دیوارهای پارتیشن سبک
همان‌طور که از نام آن مشخص است، این دیوارها سبک هستند و سریع ساخته می‌شوند. این بدان معنی است که آنها نیازی به استراحت بر روی تیرهای از پیش برنامه‌ریزی‌شده ندارند. آنها را می‌توان در هر مکانی قرارداد (تا زمانی که مهندسان این موضوع را در طراحی در نظر گرفته باشند). این بدان معنی است که آنها برخلاف دیوارهای بنایی سنگین‌تر، انعطاف‌پذیری زیادی را در چیدمان ایجاد می‌کنند. آنها به‌وضوح ماهیت غیرساختاری دارند.
ازآنجایی‌که ساختمان آنها خشک است، یعنی در آن از سیمان یا آب استفاده نمی‌شود، سریع ساخته می‌شوند و کمترین اختلال را ایجاد می‌کنند. به همین دلیل است که به آنها بخش دیواری نیز گفته می‌شود.
دیوارهای تقسیم‌بندی‌شده سبک ابتدا با ساخت قاب و سپس پوشاندن این قاب با ورق یا تخته ساخته می‌شوند. سپس در صورت تمایل می‌توان شکاف بین ورق‌ها را با مواد عایق پر کرد یا همان‌طور که هست رها کرد.
این قاب معمولاً از بخش‌های فولادی گالوانیزه سبک (یکی از روش‌های محافظت از خوردگی با ایجاد خوردگی گالوانیک است که توسط پوشاندن فلز مادر توسط لایه‌ای از فلز محافظ به‌صورت آند فداشونده در سری گالوانیک (معمولاً روی) انجام می‌شود. در این حالت پوشش خورده شده و فلز مادر محافظت می‌شود. این فرایند نوع خاصی از حفاظت گالوانیکی است. میزان مقاومت پوشش متناسب با ضخامت آن است. این روش یکی از اقتصادی‌ترین روش‌های محافظت فولادها در محیط‌های خورنده است.) ساخته می‌شود، اما می‌تواند از چوب نیز ساخته شود.
مقاطع فولادی گالوانیزه برای ساخت قاب برای دیوارهای جداکننده سبک استفاده می‌شود. اینها با ورق پوشانده می‌شوند. توجه داشته باشید که اطراف دهانه درب‌ها دورتادورهای چوبی تعبیه شده است.
سوراخ‌های از پیش سوراخ شده در بخش‌های فلزی اجازه عبور لوله‌های برق و لوله‌کشی را می‌دهد.
متداول‌ترین نوع ورق مورداستفاده برای تکمیل استخوان‌بندی، ورق گچی است. این ورق ارزان‌قیمت تولید انبوه است که برش و تعمیر وصله آسان است. بااین‌حال ورق گچ خیلی قوی نیست، بنابراین یک ضربه قوی می‌تواند آن را ترک کند یا بشکند. اکثر سازندگان توصیه می‌کنند از دولایه ورق برای هر طرف دیوار استفاده کنید که در مجموع 4 لایه در هر دیوار وجود دارد. گچ نیز یک ماده مقاوم در برابر آب نیست، بنابراین جهت استفاده در توالت‌ها توصیه نمی‌شود.
نوع دیگری از ورق‌های قابل‌استفاده، ورق الیاف سیمانی است. این الیاف قوی‌تر است و در برابر آب بسیار مقاوم است و می‌توان از آن در فضای باز استفاده کرد. همان‌طور که از نام آن مشخص است، ورق از الیاف چوب، سیمان، کلاسورها و پرکننده‌ها تشکیل شده است. همچنین متراکم‌تر (سنگین‌تر) از ورق گچی است.
بدون دیدگاه